تاریخ کشور آلبانی

تاریخ آلبانی، کشوری کوچک در جنوب شرقی اروپا، داستانی پرفراز و نشیب از تمدن‌های باستانی، امپراتوری‌های قدرتمند، و مبارزات برای استقلال است.

دوران باستان:

ایلیری‌ها: نیاکان آلبانیایی‌ها، قوم ایلیری بودند که از هزاره دوم قبل از میلاد در این منطقه ساکن شدند. آن‌ها تمدنی پیشرفته داشتند و دریانوردان و جنگجویان ماهری بودند.
امپراتوری روم: در قرن دوم قبل از میلاد، رومی‌ها ایلیری‌ها را شکست دادند و آلبانی را به بخشی از امپراتوری خود تبدیل کردند. در این دوره، شهرهای مهمی مانند دورس (دورِس امروزی) و آپولونیا در آلبانی ساخته شدند.
امپراتوری بیزانس: پس از تقسیم امپراتوری روم، آلبانی به امپراتوری بیزانس تعلق یافت. در این دوره، مسیحیت در آلبانی گسترش یافت و کلیساهای متعددی ساخته شدند.

دوران قرون وسطی:

سلسله‌های محلی: در قرون وسطی، سلسله‌های محلی متعددی در آلبانی به قدرت رسیدند. از جمله مهم‌ترین آن‌ها، سلسله توپیا بود که در قرن چهاردهم میلادی بر بخش‌هایی از آلبانی حکومت می‌کرد.
اسکندربگ: در قرن پانزدهم میلادی، اسکندربگ، قهرمان ملی آلبانی، رهبری مقاومت در برابر امپراتوری عثمانی را بر عهده گرفت. او با رشادت‌های خود، توانست برای مدتی طولانی، عثمانی‌ها را از تصرف کامل آلبانی باز دارد.

دوران عثمانی:

حکومت عثمانی: پس از مرگ اسکندربگ، عثمانی‌ها آلبانی را تصرف کردند و برای نزدیک به ۵۰۰ سال بر آن حکومت کردند. در این دوره، بسیاری از آلبانیایی‌ها به اسلام گرویدند.
رنسانس ملی: در قرن نوزدهم میلادی، جنبش رنسانس ملی آلبانی آغاز شد. آلبانیایی‌ها برای استقلال و احیای هویت ملی خود مبارزه کردند.

دوران معاصر:

استقلال: در سال ۱۹۱۲، آلبانی استقلال خود را از امپراتوری عثمانی اعلام کرد. اما استقلال آلبانی با چالش‌های بسیاری روبرو شد.
جنگ جهانی اول و دوم: آلبانی در طول جنگ‌های جهانی اول و دوم، توسط کشورهای مختلف اشغال شد. پس از جنگ جهانی دوم، آلبانی به یک کشور کمونیستی تبدیل شد.
دوره کمونیستی: انور خوجه، رهبر کمونیست آلبانی، سیاست‌های سختگیرانه‌ای را در این کشور اجرا کرد. آلبانی در این دوره، از نظر اقتصادی و سیاسی، منزوی شد.
گذار به دموکراسی: در سال ۱۹۹۰، رژیم کمونیستی در آلبانی سقوط کرد و این کشور به سمت دموکراسی حرکت کرد.

آلبانی امروز: